VOLDOET DE NPR1813 NOG WEL?
De richtlijn NPR 1813 geeft aanwijzingen om op een verantwoorde wijze administratieve ruimten en kantoren in te richten en is een aanvulling op de bestaande Europese normen. Maar is zo’n extra Nederlandse richtlijn nou wel echt nodig?
Volgens o.a. Jan Tissing worden verkeerde gegevens gebruikt voor de NPR 1813. O.a. het CBS geeft hem gelijk en een recent een krantenbericht. ” Nederlandse man de langste van de wereld.” het Londense Imperial college heeft grootschalig data van bijna alle landen in de wereld vergeleken. En wat blijkt in 2014 was de Nederlandse man met 182,5 cm de langste van de wereld.
“Zie je wel” zou je zeggen. “Dat roept de NPR commissie al jaren”. Echter iets dieper het onderzoek bekijkend gaat het hier om mannen en vrouwen op 18 jarige leeftijd. Wij moeten tot ons 72e doorwerken voor ik met pensioen kan aldus Tissing. Voor de NPR tel je overigens boven de 60 ook niet meer mee dus ook daar zit een gat. Maar nu komt het.
De NPR baseert zich op de Dined van 2004. Al eerder heeft Tissing aangegeven dat deze mi. ver van representatief is voor de Nederlandse bevolking en dat blijkt nu maar weer bij dit onderzoek versus de Dined. Deze laatste geeft al jaren (sinds 2004) een gemiddelde lengte van mannen tussen 20 en 30 welke 2,3 cm langer is dan de nu (2014) gevonden data. Waardoor onze stoelen al jaren hoger moeten zijn dan nodig met o.a. die vermaledijde telescopische
gasveren en diepere zittingen
Om volledig te zijn. Voor vrouwen is nu gevonden 169 cm (2014) waar de NPR sinds 2004 uitgaat van 168,7. Deze lengten lijken wel te kloppen. Echter in het Engelse onderzoek zit slechts de 18 jarige. En niet de inmiddels in grote getalen participerende vrouwelijke bevolking (al dan niet van allochtone afkomst) tussen 18 en 66 welke vrijwel zonder uitzondering de 169 cm niet halen.
Op mi. onjuiste gegevens worden er dus stoelen gemaakt en gekocht met onnodig grote instel bereiken van zithoogte, zitdiepte en armlegger hoogte, diepte. Leuk voor de pseudo ergonomisch adviseur die standaard verwijzen naar de NPR 1813 (en een leverancier waar het product te koop is). Niet leuk voor vele echte deskundigen, inkopers en facility managers.
Deze laatste zitten met een enorm aantal stoelen welke voor de wat kleinere dames niet lijken te passen en waarvoor afwijkende stoelen gekocht moeten worden. Ook niet leuk voor deze groep gebruikers die vaak maanden / jaren moeten vechten voor een stoel welke geen klachten geeft.
Als laatste een verwondering van mijn kant. Geen land ter wereld vraagt zo nadrukkelijke als Nederland om alternatieven voor zitten. Ballen, krukken, zit/sta, fietsen en loopbanden. En juist bij overheid en instellingen waar alle meubelen conform NPR 1813 zijn. Volgens mij komt dat omdat het huidige meubilair, na meer dan 13 jaar NPR, niet meer passend is in deze tijd van tablet en smartphone.
Voldoet de NPR 1813 nog wel dan? Om die vraag te beantwoorden moeten we beginnen met de feiten.
De NPR 1813 is in 1990 in het leven geroepen en gold destijds als richtlijn in de geldende Nederlandse normen voor kantoorstoelen en kantoortafels. In de jaren daarna werden er Europese normen voor kantoormeubilair ontwikkeld waardoor de NPR 1813 een toelichting werd op de Europese regelgeving. Een toelichting enkel en alleen voor Nederland; een uitzonderingspositie zogezegd.
Nederlanders houden van regels. Anders gesteld: Nederlanders houden niet van regels maar houden van de structuur die het met zich meebrengt. Zelf denken, zelfredzaamheid en het vertrouwen in elkaars oprechte goedheid worden daarmee telkens verder onder druk gezet. Regels om de regels, hoe vaak horen we mensen om ons heen er over klagen. Dagelijks?
Het is daarom des te vreemder dat er meer en meer regels gemaakt, verzonnen en aangepast worden. NPR 1813 is daar een even perfect als schrijnend voorbeeld van. Aan NPR 1813 liggen alleen “de afwijkende lichaamsmaten van de Nederlander” ten grondslag, welke de toevoeging op de Europese wetgeving op kantoormeubilair zouden rechtvaardigen.
Kort en krachtig: De Nederlandse bevolking heeft zulke andere lichaamsmaten t.o.v. de rest van Europa dat wij een extra regel nodig hebben voor meubilair wat in ons land wordt verkocht.
Natuurlijk zien we graag dat er voor iedereen de perfecte zitpositie kan worden gegenereerd met kantoormeubilair wat op de Nederlandse markt verkrijgbaar is. Maar zijn daar nou echt extra regels voor nodig? Zijn we in NL zo diep gezonken dat we, als er geen extra regels zijn, we niet meer zorgen voor onze collega/medewerker? We zijn geneigd dat niet te geloven.
Wij zien NPR 1813 als een onhoudbare regel die enkel en alleen is gesteld om geen enkele uitzondering over te houden. Of dit juridisch of empatisch tot stand is gekomen, is ons volstrekt onduidelijk.
Wij zien het als: typische Nederlandse regelzucht waar slechts een enkeling profijt van heeft. Onhoudbaar, ouderwets en misschien zelfs wel nutteloos. In onze ogen is het zitmechanisme en het bijbehorende comfort aantoonbaar belangrijker dan de regels om genoemde lichaamsmaten goed in te vullen. En laat nou net dat zitmechanisme en comfort géén onderdeel uitmaken van de regel.
Onze tip: “zorg dat iedereen zich in de branche houdt aan de geldende Europese regelgeving en geloof in de goedheid van de inkoper/facilitair manager voor die uitzondering met “afwijkende lichaamsmaten”. Wij geloven in die goedheid. Nu de regelgevers nog. Wij zorgen dan wel voor het benodigde zitmechanisme met het bijbehorende uitmuntende zitcomfort.
HYKI kijkt graag binnen uw organisatie naar welke zitproducten het beste voor u en uw medewerkers zijn. Neem contact met ons op voor een gratis advies.
